Bland í poka

Jæja þá er ríkisstjórnin komin á hreint. Margt er þar gott að sjá, annað síðra.

Í það heila leysti Samfylkingin vel úr sínum málum tel ég. Auðvitað er snúið fyrir flokk með marga þingmenn sem hefur aldrei verið í ríkisstjórn að skipta á milli sín 6 þingsætum.

Ingibjörg Sólrún neyddist til að taka Utanríkisráðuneytið. Það er ekki óskastaða fyrir hana því þó það sé verðugt embætti er það slæmt fyrir formann síns flokks að vera mikið í útlöndum. En Sjálfstæðisflokkurinn hefði aldrei gefið upp Fjármálaráðuneytið, það er fjöreggið þeirra. Eins og hefur sýnt sig þá fórna þeir frekar Forsætisráðuneytinu.

Össur verður áhugaverður iðnaðarráðherra. Vonandi verður stóriðjan ekki efst á blaði. Það yrðu mikil kosningasvik.

Jóhanna er vön í félagsmálum og þau eru henni ofarlega í huga. Þau og tyggingamálin eru snúin og vonandi gengur henni vel að koma á fót öflugri jafnaðarstefnu.

Mér líst mjög vel á Þórunni í Umhverfisráðuneytinu. Þar er á ferðinni eldklár og ákveðin kona sem á án efa eftir að gera mikinn og tímabæran skurk í því ráðuneyti. Vona ég að því vaxi fiskur um hrygg undir hennar stjórn.

Hef lítið að segja um Kristján og Björgvin. Það að Kristján var valinn kom ekki á óvart. Björgvin var ekki eins augljós kostur þó hann eigi fullt erindi inn í ríkisstjórn.

Mikið er skrifað um Ágúst Ólaf og sumir ganga mjög langt í að dæma hans tíma búinn. En því má ekki gleyma að hann er ungur og það kom mjög á óvart þegar hann varð varaformaður flokksins. Þar naut hann góðs af baráttu Ingibjargar og Össurar. Hann á án efa eftir að koma meira við sögu síðar ásamt Katrínu Júl, Gunnari Svavars, Steinunni Valdísi o.fl. Ef einhver þingmaður hefði átt skilið að verða ráðherra má nefna Ástu Ragnheiði sem hefur verið lengi á þingi og verið ötull talsmaður jafnaðarstefnunnar.

Hjá Sjálfstæðisflokknum kom á óvart hve breytingarnar voru litlar. Þorgerður hélt sig í Menntamálaráðuneytinu. Þar hefur hún staðið í ströngu, gert margt gott en einnig margt umdeilt og sumt sem hefur reynst algert klúður svo sem hugmyndir um styttingu framhaldsskólans. Hún er vaxandi í því starfi og hefur vonandi lært af mistökunum. Hún er auðvitað gríðarlega öflugur leiðtogi innan Sjálfstæðisflokksins. Það hefði verið gaman að sjá fleiri konur meðal ráðherra Sjálfstæðisflokksins en við því var svo sem ekki að búast.

Árni Matt er enn fjármálaráðherra. Það á ég erfitt með að skilja enda afskaplega litlaus stjórnmálamaður þar á ferð. En þrátt fyrir að fjármálaráðuneytið sé það mikilvægasta er það lítið í fréttum og að mörgu leyti lítt umdeilt þannig að það var kannski best að geyma hann þar. Ég hélt þó að Þorgerður eða jafnvel Guðlaugur myndu gera atlögu að því.

Talandi um Guðlaug þá var nokkuð ljóst að hann kæmi í stjórn, en í heilbrigðisráðuneytið átti ég ekki von á að hann færi og er það að mörgu leyti frekar skelfilegt. Einhver einkarekstur í heilbrigðisgeiranum gæti hugsanlega gengið upp en ég ímynda mér að það verði það eina sem hann hafi til málana að leggja og það er ekki töfralausnin eins og staðan er í dag og sé ég ekki fram á að vandamál heilbrigðisgeirans leysist á næstunni undir hans stjórn. Ég hefði viljað sjá Ástu Möller sem heilbrigðisráðherra þótt tilkall hennar til þess stóls hefði alltaf verið veikt. Ásta er sú af þingliði D sem þekkir þennan bransa best, bæði rekstur og starfsemi. En hún er auðvitað umdeild og þekkt fyrir að fara sínar eigin leiðir, stundum með flumbrugangslegum hætti. Ég hef alltaf dálítið gaman af henni og virði hana fyrir að þora að hafa sínar skoðanir þótt þær séu stundum á skjön við sína flokksfélaga. Það eru ekki allir sjálfstæðismenn og -konur sem þora því.

Einar K. fær bæði Sjávarútvegs- og Landbúnaðarstólinn. Það er ærið verkefni og forvitnilegt verður að sjá hvernig hann dílar við bæði sjómenn og bændur. Hann er vís til að leyfa og prófa allan andskotann. Íslensku kýrinni gæti verið fórnað nú eftir að Guðni vinur hennar er farinn frá henni.

Og að lokum Björn Bjarna. Hvernig getur hann ennþá verið dómsmálaráðherra ? Kjósendur hafa sýnt að þeir vilja hann ekki þarna, bæði í prófkjöri og kosningum. En áfram hangir hann inni með sína draumóra um leyniþjónustu og her. Þarna hefði nú frændi hans Bjarni Ben sómað sér betur, eða einhver reyndur þingmaður eins og Arnbjörg Sveins eða jafnvel Birgir Ármanns.

Það er áhugavert að sjá skiptingu ráðherra milli kjördæma. Landsbyggðin fær 4 þótt Árni Matt sé nú hálfgerður plat-Sunnlendingur. Kristján Júl situr tómhentur eftir og Sturla fær reisupassann eins og von var á. Kraginn fær 2 ráðherra og Reykjavík heila 6. Kraginn hefði nú átt skilið 1 í viðbót á kostnað Reykjavíkur. Það má þó reikna með að Bjarni Ben taki við af frænda sínum inna tíðar.

En þetta er komið á hreint. Nú verður spennandi að sjá hvernig stefnumálin koma út eftir samningaviðræðurnar. Ég vona innilega að umhverfismálin fái aukið vægi og að jafnaðarstefnan komi ekki vængbrotin út úr viðræðunum.

Þrjár konur og þrír karlar ráðherrar fyrir Samfylkingu